Nog meer geitjes

Eindigde ik het vorige stukje, waarin ik de hoop uitsprak, dat de rest van de verwachte geitjes gezond geboren zouden worden, moet ik helaas vermelden..dat de volgende geit die babies kreeg ook haar geitjes...een 3-ling verloor.
Het was die nacht stinkend koud en toen wij die ochtend in de stal kwamen, lagen daar de 3 bevroren geitjes.
Toen heb ik wel even heel hard tegen het hek aangetrapt en iets geroepen dat ik hier maar beter niet neer kan zetten.

Vorig jaar hadden rond deze tijd rustig geitjes geboren kunnen worden, qua temperatuur en toen hadden we ze pas begin April.
Nu wat vroeger omdat we op geiten van Pete pasten en die kwam met de bok, ach dachten we iets eerder kan geen kwaad...wel wie had gedacht dat de winter zo lang zou duren.

Toen Jos een paar uur later weer in de stal kwam, lagen daar drijfnat nog twee geitjes...ze leefden nog en nadat ik ze met een handdoek zoveel droog gewreven had, gingen ze gelijk onder de warmte lamp.

Nu had Jos wel verwarming in een gedeelte van de stal gemaakt, daar waar ons watersysteem is, maar we besloten om de babies in de garage te huisvesten.
Zeker omdat dit flessegeitjes zijn, ze zijn van de geit, die goed melkt, maar een hele slechte mama is.
Blij was ik te ontdekken dat beide geitjes, meisjes zijn, dat betekend dat ze mogen blijven, altijd prettig natuurlijk.
Ze groeien als kool, een heeft de lange oren van papa en lijkt op een ezeltje..zij heeft dan ook de naam Jenny gekregen (in het engels is een meisjes ezel een jenny)
De andere heb ik Cathy genoemd....Jenny and Cathy.

Foto is een beetje wazig, maar ze staan geen moment stil als ze uit de hondenkennel mogen.
Het is niet de meest ideale oplossing zo, handig met voeren dat wel, maar het hok is eigenlijk niet geschikt om de hele dag in te zitten.
Elke voeding laat ik ze dus even springen en spelen...tot ze eventueel met warmte lamp terug naar de stal kunnen, moet het even zo.

Handig was dit wel toen we ineens allemaal waarschuwingen hoorden, er zou een storm aankomen, niet veel sneeuw  werd er verwacht, maar wel een enorme wind.
Nu hebben we nog sneeuw genoeg liggen en de sterke wind zorgde ervoor dat we de volgende ochtend niet eens de schuur inkonden.
Nadat we de sneeuw weggeschept hadden, waren we binnen, en toen nog even een foto gemaakt van een andere deur die naar binnen opengaan en dus een leuk plaatje opleverde.
(even voor de Nederlandse lezers, die van de week weer een halve centimeter sneeuw kregen en zich zielig voelden..het kan erger moet je maar denken)

Om een indruk te geven hoe hoog sommige driften waren, sommige mensen konden niet op hun werk komen, ik gelukkig wel, het erf kon ik met de truck afkomen en de buurman had al vroeg de weg schoongeveegd.

Even een kleine impressie wat wind kan doen met onze (droge) sneeuw.

Deze borden hebben normaal pootjes ;-) en de sneeuwduinen op de weg zijn keihard en kunnen je bumber afbreken, enige voorzichtigheid is geboden al zou je er graag keihard doorheen willen crossen, beter is het van niet.

Bovenstaande foto is bij Wakaw Lake, waar een hele hoge drift was, die weg was bijna de hele dag afgesloten en konden de mensen die aan Wakaw Lake woonden nergens heen.
                                                     ************************

Nu heb ik naast het voeren van de babies, ook nog 2 geiten te melken...een van de geiten de moeder van de drieling, heeft een enorme hoeveelheid melk, maar is heel HEEL lastig te melken.
A. is ze een nieuwe moeder en is nog niet gewend om gemolken te worden en B heeft ze hele kleine spenen.
Nu zijn mijn handen niet echt heel klein en fijn en het was een ramp..ik heb genoeg te doen op een dag en nu met het flesvoeden erbij, kon en wilde ik niet ook nog eens zoveel tijd aan het melken van die ene geit besteden.
Op laten drogen was eigenlijk de enige optie...totdat ik in de winkel een vrouw tegenkwam, die ik al eens ontmoet had, soms als ik inval met busrijden, heb ik haar kinderen op de bus en ik wist dat ze graag een melkgeit wilde.
Ik deed haar een voorstel..ze mocht de geit ophalen...zij moet dan melken en voor haar zorgen..als ze haar en het houden van geiten leuk vind, kan ze haar kopen..en vind ze het toch niets..dan kan de geit gewoon terugkomen in het najaar.
Nou dat leek haar wel wat..dus toen ze een plekje voor haar klaar had...kwam ze haar Zaterdag morgen halen, samen met haar 4 kinderen..er is ook een man maar volgens mij heeft niemand die ooit gezien, ze is altijd overal alleen met de kinderen.
Nu dus ook...en ze rijd in een Van...geen truck oid...dus toen ze het erf opreed zei Jos, neem je fototoestel mee..dit is lachen.
Yep...Lucy mocht achterin de auto, waar haar oudste zoon zat om haar in de gaten te houden...en zo reden ze naar huis. (nadat ik haar eerste nog wel een lesje geit melken gegeven had.

Zoals te zien, vond ze het helemaal niets..en even de overtredingen negerend, kind niet in gordel onder andere..zijn ze veilig aangekomen op hun farm en Lucy wordt nu ernstig verwend...maar weet nog niet of ze dit leuk vind, maar ze zal vast wel wennen.
Ik heb ze ook mijn extra melk standaard gegeven, om nu te gebruiken en na te maken, want een geit melken die op de grond staat is niet echt een optie

Jos en ik hebben nu een weddenschapje lopen, ik denk dat de geit daar voorgoed blijft...Jos denkt dat ze haar met een maand terugbrengen...we wachten het af.

Wakaw meld zich

Ongelooflijk ik geloof niet dat ik ooit zo'n lange tijd niets geschreven hebt, maar er is gewoon niet veel te melden.
We leven gewoon ons leventje, het is winter

De winters zijn lang, niet vervelend, maar er gebeurt ook niet heel veel schokkends, gelukkig hebben we hier ons wintervermaak.

Wij vinden dat leuk, maar je wilt  niet elke week hetzelfde schrijven.

Wintervermaak in Saskatchewan, (ijs) hockey, skieen, ijsvissen, coyotes schieten en sleetje rijden.

De jongens hebben nooit hockey gespeeld, voor ijsvissen hebben we geen geduld, coyotes schieten doet Laurens, hij heeft nog steeds vergeldingsdrang door wat ze Maxi aangedaan hebben.

Ons wintervermaak is hoofdzakelijk de snowmobile..ofwel gemotoriseerd sleetje rijden.

Toen we hier pas woonden hadden we aan 2e hands slee die Floris Jan vakkunding naar de bliksem geholpen heeft en er zelf "slechts" een gebroken pols aan overhield.

Begin van de winter heeft jos zichzelf getrakteerd op een hagelnieuwe slee, een zwart monster even voor de kenners, een Yamaha RS Vector.4 takt, 1100 cc. 

Samen met 3 buurmannen zijn ze begonnen om alle poker rallies in de buurt te gaan rijden en dat zijn er nogal wat.

Dit heeft ze de bijnaam de wildhogs opgeleverd, ze weten nog niet zeker of ze dit nu als een compliment moeten zien of niet ;-)

 Maar het is een heel gezellige en sociale hobby, ondertussen steun je ook nog eens allerhande goede doelen.
Vaak wordt nl zo'n rally georganiseerd om geld in te zamelen, je doet gratis mee, maar je koopt wel een poker hand.
Vroeger had je tijdens de rally de start, 4 checkpoints en dan de finish, elke keer als je zo'n aandeed grabbelde je een nummer uit een emmer, die aan het einde van de rally een serie nummers opleverde, die je pokerhand vormde.
Nu koop je gewoon een paar handen pokernummers en iedereen kan dat doen, of je nu meedoet of niet,het geld gaat dan naar diegene die de rally organiseerd.
Van de vrijwillige brandweer tot een heel klein lokaal kerkje.
Na het rijden van de rally, is er natuurlijk een natje en droogje in de zaal en dat zorgt ervoor dat de sociale contacten ook onderhouden worden.

Laurens gaat regelmatig op de slee naar school en hij is dan niet de enige, ze teksten elkaar in de ochtend, dat ze op de slee gaan, dan wordt snel de bus afgebeld.
Het maakt de lunchpauzes wel extra gezellig natuurlijk.

Toen kwam het idee om samen met Garry en Clare onze buren/vrienden een paar dagen naar Las Vegas te gaan.
Ik was er afgelopen zomer al geweest, wilde nog wel een keertje terug met Jos om hem ook deze toch wel speciale stad te laten ervaren.

We hebben niet gegokt...nou ja een beetje, Jos heeft zowaar 40 dollar gewonnen en ik maar 15 dollar verloren, dus we bleven in de plus.(voor de oplettende lezer..yep ik heb mijn haar afgeknipt)

What happens in Vegas stays in Vegas, maar ik wil toch wel wat delen hoor.
We hebben van alles gedaan, met een helicopter over de Grand Canyon gevlogen.
Jawel ik ging zonder problemen in dat ding...heb de spuugzakjes net niet hoeven te gebruiken.(het gaat nog wel eens goedkomen met mij)

Eerst vlogen we over de Hoover Dam.

Toen over Lake Mead, het meer dat gecreeerd werd nadat de dam op zijn plaats stond en dit meer voorziet 4 staten van water.

Vervolgens over de Grand Canyon om heel laag in de Canyon te landen en daar werden we voorzien van een champagne ontbijtje.

Stukje lopen en ondanks dat we al diep waren, kon het nog dieper, beetje bij de rand van de afgrond wegblijven dan maar.

Dat gele ding is een soort van drijver mochten we in Lake Mead vallen, beetje lullig was wel dat we meer over land dan over water vlogen, maar goed eisen zijn eisen.

Toen terug via de strip en kijk..dat hotel zaten we in, the Excalibur

Jos heeft samen met Garry nog een middag op de schietbaan gestaan, allemaal leuk speeltjes uitproberen.

En toen weer naar huis, terug naar de sneeuw.
Gelukkig is het niet heel koud meer, de sneeuw smelt overdag, de echte run off hebben we nog niet.
Eigenlijk is dat maar goed, want er ligt zoveel sneeuw, waar al dat water straks heenmoet...geen idee.
Het mooiste zou zijn als het langzaam blijft gaan, maar dat zal wel niet...

Je voelt wel dat het voorjaar eraan zit te komen.
Wij doen in Saskatchewan gelukkig niet aan zomer of wintertijd, dus we zien echt de dagen langer worden zoals de natuur het bedacht heeft.
Ook hadden we vandaag de eerste jonge geitjes..helaas zijn ze alle 3 doodgeboren.
Mama geit is onze zwart witte geit, die hebben we het langste en als ze zo oud is als de man waar we haar van kochten vertelde zou ze nu 10 zijn, vorig jaar hebben we haar niet laten dekken, maar nu we dit vandaag meegemaakt hebben, gaat ze met pensioen.
Geen babies meer voor Miep, want het zou best eens kunnen dat ze al ouder is, dat zullen we nooit zeker weten.

Nu maar hopen dat de rest van onze geiten, gezonde babies krijgen.