We did it...and he did it.

Gisteravond maakten wij een danspasje en gingen om het te vieren uit eten met onze "crew", mijn vriendin Lois en klusjesman Sheldon.
Het huis is af..de huurders zitten erin, de schoolbus is over 3 dagen afgelopen wij krijgen langzaam aan ons leven weer terug.

Het (verhuur)huisje was zoals ik vorige blog al zei, was een opknappertje en om aan te tonen dat ik niet overdreef hier wat voor en na foto's.

Met name de keuken was een drama, kun je je voorstellen dat hier iemand gewoond heeft en dit moderne fornuis nog gebruikte?

Dit was haar aanrecht.

Aan de tafel (en het mooie behangetje) kun je zien dat het om dezelfde muur gaat.
Wat hebben wij gedaan? wel het raam vervangen en verhoogd, en een nieuw keukenblok.
Op onderstaande foto is te zien hoe het er nu uitziet.

Dan was er in een tegenovergestelde hoek een soort van wasbak.

Daar hebben we de wasmachine gemaakt.

Even een close up van de vloer.

Nu dus laminaat in slaapkamers en kamer en zeil in keuken en badkamer.

En dan de badkamer, die was het beste van het hele huis..het had tenslotte de enige binnendeur die het huis rijk was..haha ja echt er zaten geen deuren in de slaapkamer..daar hingen gordijnen voor.
De badkamer had een bad, was blauw geverfd..een wc die niet meer schoon te krijgen was..of eigenlijk heb ik het niet eens geprobeerd...en een wastafel uit het jaar nul.

En nu dus een nieuw toilet, zeil op de vloer, een mooie wand om het bad...en al het blauw is weg..ik houd niet van blauw.( behalve van Delfts blauw)

En dan hebben wij alleen nog maar het zichtbare gedaan..maar onze vriend de elctricien heeft er menig uurtje doorgebracht om alle electriciteit te vernieuwen volgens huidige code, rookalarms geplaatst en dan Jos die zich bezig hield met alle loodgieters en verwarmings werk.

EN DAAR WIL IK DAN DE REST VAN MIJN BLOG AAN BESTEDEN, ik ben hartstikke trots op mijn mannetje die zich sinds kort Journeyman  plumber and gasfitting mag noemen.
Hier komt dan eindelijk het verhaal, wat ik al een paar keer beloofd heb.

Even bij het begin beginnen, toen we hier (Wakaw) pas kwamen wonen, had Jos het hele drukkerswereldje achter hem gelaten.
Hij ging werken voor Sask.housing, een organisatie die verhuurt aan mensen  met lage inkomens.
Dat was part time en af en toe deed hij wat anders erbij, oa bij Ben, ooit eigenaar van onze farm en de lokale loodgieter. 
Toen kwam er een subsidie van de Saskatchewan government, al die huizen zouden nieuwe verwarmings ketels krijgen, nieuwe ramen en andere energie besparende renovaties.

Jos vertelde Ben daar hij daar op in moest schrijven om de klus binnen te halen, tja zei Ben dat zou ik wel willen, maar ik ben maar alleen, dat lukt mij niet tenzij jij wilt helpen.
Nou dat wilde hij wel..en zo kwam het dat Jos en Ben samen, 30 ketels installeerde.
Het bleek dat ze goed met elkaar konden werken en Jos vond het werk ook nog eens harstikke leuk.
Toen die klus klaar was, bleef het samenwerken en resulteerde uiteindelijk in een apprentice ship.
Ofwel Jos besloot naar school te gaan en de cursus te volgen, dat is 8 weken school per jaar en verder zoveel uur werken bij een journeyman..een soort leer/werk contract zeg maar.

Nu is Ben en zijn vrouw zo'n koppel die de wintermaanden in het zuiden van de US doorbrengen, dus na die eerste zomer, had Jos een rustige winter en deed zijn cursus.
De 2e winter was al anders, Jos deed al veel werk alleen, het werd al een stukje drukker, maar school ging er nog wel bij.
Voor ze de winter erna weer weggingen (afgelopen jaar) kwamen ze met een voorstel om het bedrijf te kopen, naar ons idee iets te vroeg Jos wilde liever zijn school eerst afhebben.
Maar ze bleven pushen en omdat Jos het bedrijf uiteindelijk toch wilde kopen, togen we naar een notaris om de boel te regelen.
Ben zou op de achtergrond blijven, want Jos was nog niet bevoegd om permits af te tekenen, maar verder was het bedrijf van hem.
Ben vond het niet echt leuk dat hij de naam veranderde, maar ja hij wilde niet eigenaar zijn van:
Ben Nagy plumbing and heating, was nu niet echt een naam die hem lag zeg maar ;-)

Groot was de schok toen we afgelopen voorjaar in Nederland waren en het bericht kregen dat Ben met een hersenbloeding in het ziekenhuis opgenomen was.
Hele doem scenario's gingen door ons hoofd, wat als hij weg zou vallen, maar gelukkig herstelde Ben voorspoedig, toch wel een wakkermakertje en Ben belde met de apprentice board, legde de situatie uit en vroeg of Jos zo snel mogelijk het laatste jaar kon afronden.
En zo kwam het dat hij al in Augustus terug naar cursus kon ipv aankomende Januari...en hij heeft dit laatste gedeelte met goed..eigenlijk zeer goed gevolg afgelegd...en dus mag hij zich nu officeel
Jos Molendijk, journeyman plumber and gasfitter noemen.

Tevens al sinds 1 Januari 2012  eigenaar van Complete Plumbing and Heating.

Ik ben zo trots op hem, heeft hij toch maar even gedaan, zo zie je maar..je bent nooit te oud om te leren en zeker nooit te oud om je leven een nieuwe wending te geven.