Friday 23 September 2011

Vervolg

Tja en toen ben ik toch overstag gegaan, nadat na weken wachten mijn vorige blog weer in de lucht kwam  http://appletreeacres.weblog.nl/ bleek dat de opzet zo veranderd was, dat het niet meer eigen voelde.
Toen toch maar besloten helemaal te veranderen..en hopelijk kan ik mijn oude blog wel op een of andere manier bewaren, het is toch een leuke samenvatting van de afgelopen jaren.

Beetje gek om hier verder te gaan..maar ik ga maar verder met de Woensdag voor Jos zijn vader overleed...waarschuwing het is een lang verhaal.

We wisten dat het heel slecht ging en dus keken we vast naar wat vluchten...auw...die hakten er in.
tot ik opeens bedacht dat Air Transat nog vloog, die stoppen in 2e week Oktober.
Snel naar hun site surfen..en daar geloofden we onze ogen niet, een retourtje voor minder dan de helft van andere vliegmaatschappijen.
Toen kwan het spontane idee op om Laurens dan mee te laten gaan, hij leek vorig jaar toen mijn vader overleed een beetje "lost".
Snapte wel dat zijn opa er niet meer was, maar in feite veranderde er niets voor hem, dus om hem nu mee te laten gaan, zou betekenen dat van beide opa's nu echt afscheid kon nemen.

Dat hij buiten zinnen was toen hij uit school kwam van deze verassing, moge duidelijk zijn.
Toen ging de telefoon, ons nieuwe bed was er.....oh nou dat wilde ik toch wel heel graag hebben voor de mannen Vrijdag ochtend naar Nederland vertrokken.
Geen probleem, dat bed gingen we nog even halen, hup in de truck en op naar Saskatoon, opladen die handel, snel terug naar huis.
Eerst nog even langs the burgerking, dat doen we normaal nooit maar aangezien Jos gelijk door zou gaan een buurman helpen met oogsten, was dit een snelle oplossing.
Eenmaal thuis...Jos vertrekt en Laurens gaat mij helpen het bed in elkaar te zetten en het oude uit elkaar te halen.
Ik had een ander bitje nodig voor de schroevendraaier, die wist hij te liggen, hij stapt van het deck richting truck...en valt gillend op de grond.

Mijn knie...mam  mijn knie, ik kijk en zie een megabult aan de buitenkant van zijn linkerknie zitten, ik  denk nog, zijn zwakke knie is toch de rechter?
Dus vraag ik voor de zekerheid, is dit je zwakke knie...waarom Laurens mij aankijkt..naar zijn knie kijkt en vervolgens in paniek schiet..want ja zijn zwakke knie is de rechter..en dit was links...Ok toen kreeg ik het ook even benauwd.

Hij kon niet bewegen..en had enorm veel pijn, ik heb uiteindelijk de ambulance gebeld, na veel overleg en proberen, Laurens in zo'n kapje ademen om de pijn te onderdrukken, kregen we hem uiteindelijk op een brancard.

zie de bult op zijn knie of de knieschijf rechtop staat.

 De rit naar Saskatoon, duurde 1.5 uur, ze konden maar langzaam rijden, tevens werd Laurens misselijk, niet alleen van de pijn, ik denk meer lang leve Burgerking.
Eenmaal in het ziekenhuis, was het euvel zo gepiept, de dokter gaf hem in het reeds geplaatste infuus een shot met ik weet niet wat, maar het werkte goed, popte zijn knieschijf weer terug

Gelukkig hoefde hij niet te blijven, al snel na het foto's maken of het goed zat..mochten wij naar huis.

En ja hij is wel naar Nederland gegaan...de mannen kregen zelfs gratis betere plekken, waar krukken en een rolstoel al niet goed voor zijn.

7 comments:

  1. Hallo Astrid, wat een zorgen hebben jullie gehad. Ik vind je blog mooi geworden, ik ben zelf ook begonnen bij blogspot. Maar ik loop vast met berichtjes plaatsen. Ik krijg het niet voor elkaar om tussen de foto's regeltjes tekst te plaatsen. Ik ben ook niet zo'n ster op computergebied, denk dat het daarom ook niet lukt.

    ReplyDelete
  2. Hi Astrid!
    Good to see you blogging again:-)
    I like the photo with your cow! I didn't know that Laurens had an accident with his knee.....damn. Only some days before they left to the Netherlands? I already linked your new blog on mine:-)
    Hugs,
    Bärbel

    ReplyDelete
  3. Waw Astrid, echt een verhaal, welkom bij Blogger, ben erg blij dat je weer bent met je leuke verhalen. Wat vervelend voor Laurens, nu problemen met de andere knie, dat is niet zo mooi. Gelukkig allemaal weer goed gekomen! En nog betere plaatsen in het vliegtuig, nou, wat wil je nog meer. Leuk voor hem om met zijn vader even naar Nederland te gaan, al is het wel een verdrietige periode voor de familie, nogmaals gecondoleerd.
    Oh ja, leuke foto van jullie prachtige dame (koe) met hoed!!!
    Ik hoop nog meerdere verhalen, maar dan het liefst zonder problemen, maar ja, je hebt het niet voor het zeggen hé, zo is het leven nou eenmaal.
    Heel veel groetjes van mij uit Apeldoorn
    Hoop je nog eens gauw op chat te zien of heb je toevallig ook skype?

    ReplyDelete
  4. Welkom op Blogspot!
    Zaterdagochtend, kopje thee, beschuitje (MET hagelslag) en ik geniet van je verhaal ben ben blij dat je weer online bent.
    Ja natuurlijk geniet ik niet van Laurens pijn... maar je weet wel wat ik bedoel. Sneu voor hem overigens.
    En dat bed? Is dat ooit nog eens in elkaar gekomen?
    kijk al uit naar het vervolg!
    Gr. Claudia

    ReplyDelete
  5. piep, een heel verhaal maargelukkig is hij mee kunnen vertrekken

    welkom bij,blogger, knf

    quiltingmieke

    ReplyDelete
  6. GRoot gelijk dat je een ander pad bent ingeslagen.

    ReplyDelete
  7. Dag Astrid,
    Ik heb je blog gevonden via het prikbord en heb je in mijn Google Reader gezet. Wat heb je veel meegemaakt de laatste tijd, gecondoleerd met het overlijden van je schoonvader.
    Groet,
    Edith

    ReplyDelete