Harvey

Maandag was het dan zo ver, Harvey zou naar Saskatoon naar de Universtity of Saskatchewan, als zij het niet weten wat Harvey mankeert...dan weet niemand het.
Nu zou ik er een hele korte post van kunnen maken..want zij weten het ook niet...althans die indruk gaven ze eerst.

Zal bij het begin beginnen...de reiskennel gepakt en afgespoten...nachtje laten drogen en de volgende ochtend poes in mandje.

(notitie voor mijzelf, laat geen kattenkennels buitenstaan, behalve dat ze vies worden, begint het deurtje ook te roesten)

Nu is Harvey een hele gemakkelijke en relaxte kat..dus hij werd er niet echt anders van..ook niet toen we in de auto zaten.

De hele weg niets gehoord...zelfs geen niesje.

Aangekomen bij de dierenkliniek,  op het universiteits terrein zoek je je een ongeluk, maar we vonden het.

Nog nooit hier geweest, dus het was even aftasten, maar eenmaal de juiste deur door, zagen we dat we niet de enige waren, er waren  al 3 receptionisten aan het werk en er was ruimte voor het dubbele aantal..maar blijkbaar niet op Maandag.

Ze wisten dat we kwamen, papieren tekenen en dan mag je gaan wachten, nu moet ik heel eerlijk zeggen dat wij niet onder de indruk zijn als ze Harvey gaan behandelen als een menselijke patient..tuurlijk bij zijn naam noemen mag..maar hij heet geen Harvey Molendijk..en het is ook niet ons kindje..het is onze Jos zijn kat.

Een kat die naar mijn idee in de stallen thuishoort, omdat zijn niezen behoorlijk goor is...goor dat als het op de grond terecht komt hij het opeet...en als het op de muur eindigt ik degene ben die het mag opruimen.
Vandaar ook ons bezoek..is er (nog) wat aan te doen.

We werden binnengeroepen en er volgde een gesprek met een student dierenarts..zij nam alle gegevens op, terwijl Harvey op tafel stond te wachten.

 Ze onderzocht hem ook even..en vervolgens werd meneer opgepakt en meegenomen naar de "echte" kliniek, wij mochten niet mee.
Wachten, wachten wachten wachten..Jos ondertussen weg om onderdelen te halen, om toch nog wat nuttigs met zijn tijd te doen..ik heb alle tijdschriften van 2008 doorgeworsteld.
Eindelijk daar kwamen ze terug..je waant je in een echt ziekenhuis, dokter met een gevolg van studenten.

Of we even mee wilde komen..ze hadden blijkbaar nogal wat gevonden.
Eigenlijk kwam het hier op neer..het was chronish...niets meer aan te doen.
Toch stelde ze een bloedtest voor...een kleintje om katten Aids uit te sluiten en een soort van leukemie.
Die was slechts 44 dollar..nou ja dan wil je niet zeuren toch? hup dan maar.

Nou ja en toen was er nog een serie van bloedtesten die ze eigenlijk ook wel heel graag wilde doen, want meneer had nogal wat krassen en lidtekens op zijn huid en ze wilden toch zeker weten dat hij niets engs had.
Omdat Harvey niet de enige kat is, maar Neko en Simon ook bij ons inwonen...leek mij dat ook niet echt verkeerd..je wilt tenslotte niet dat Sneezer Harvey, de kleine wurm ook ziek maakt.
Dus vooruit...doe die testen dan ook maar...130 dollar.

Toen leek het of ze dacht de ideale kattenliefhebbers gevonden te hebben..want ineens kwam er een royal treatment op de proppen.
Eigenlijk moest Harvey blijven..dan zouden ze een MRI van zijn hoofd maken, biopsy in zijn neus doen en met een micro cameraatje ook zijn neus van binnen filmen...blijkbaar heel noodzakelijk want dan wisten we wat hij had...voor slechts 2000 dollaar.
Uhhhh had je dat net al niet verteld? chronish niezen niets aan te doen?
Hier hebben we dus vriendelijk voor bedankt.

300 Dollar later weten we dat Harvey geen Aids heeft en ook geen katten leukemie.
Hij heeft een prima lever, hart, nieren, blaas, aders en ook geen enge beestjes in zijn systeen.
Hij weegt 4.9 kilo, is vriendelijk, alert en lijkt graag te vechten.

Wat hij wel heeft is chronish en dus niets aan te doen..maar toch zijn we nog afgescheept met een tweetal flesjes, waar hij 2x daags een dosis van in zijn bekkie krijgt..en nog een spuitbus om 2 x per dag ook in zijn bekkie te spuiten.

Dus hij heeft wat we al wisten..chronish niezen...ook weten wij nu dat we geen echte dierenliefhebbers zijn omdat we niet voor de royal treatment van 2000 dollar wilden gaan.

Ook ik weet na dat bezoekje wat... dat we nu 300 dollar armer zijn, geen biet opgeschoten zijn en dat ik beter voor 300 dollar een schoonmaakhulp had laten komen om de muren eens flink te wassen.