Tuesday 10 July 2012

Maxi 2006/2012






                                                                           MAXI,
                                                      SEPTEMBER 2006-- JULI 2012

Gisteravond is Maxi, onze Jack Russell, op slinkse wijze door een roedel coyotes in de val gelokt.
Ik zal maar niet beschrijven hoe we haar vonden....Jos heeft haar vanmorgen begraven.

Nu weten de facebookers wel dat Maxi vorige week niet zo lief was en een aantal kippen van mij gedood had, dat was de reden dat we in overleg met Laurens, die Maxi kreeg toen we hier gingen wonen, dat we een ander huisje voor haar moesten zoeken.

Net nu ik contact had met een stel die ook op een boerderij wonen, geen kinderen hebben en dolgraag haar wilde hebben, Laurens zou bezoekrecht houden, het leek te mooi om waar te zijn.

Of het dat was..zullen we nu nooit weten.

De coyotes beginnen een flinke plaag te worden, ze hebben natuurlijk allemaal jongen en er moet eten komen, verder worden ze door uitbreiding van woongebieden steeds meer teruggedrongen, het lijkt erop dat ze ook steeds minder bang voor mensen worden.
Ik had wel gehoord dat ze als groep aan kunen vallen, maar niet verwacht dat ons dat zou overkomen.

De nood voor een ezeltje die mijn schaapjes beschermd is wel heel hoog.


6 comments:

  1. Ach Astrid, ik vind het gewoon te triest voor woorden, echt....
    Gisteravond kletsten we nog over haar, hoe geweldig ze eigenlijk is en dat zij echt een gouden plekje verdient....
    En dan dit.
    En dan zo naar, bah! Geen woorden voor. Ik hoop alleen maar dat het beestje snel aan haar einde is gekomen. Haar zieltje zal nu voor altijd bij jullie zijn, maar het had gerust anders gemogen.
    Triest, triest, triest!
    Ik heb echt met jullie te doen. Sterkte met het verlies van deze grote kleine hond!

    ReplyDelete
  2. Het is altijd zo leuk om jou berichtjes te lezen maar dit was natuurlijk helemaal niets.Erg dat jullie haar op deze manier zijn kwijtgeraakt, sterkte ermee.

    Groeten van Veronique.

    ReplyDelete
  3. Sterkte met het verlies van jullie Maxi.
    groetjes sabine

    ReplyDelete
  4. Hoi Astrid

    Wat ontzettend triest dat Max zo aan zijn einde is gekomen, sterkte ermee.

    Joke(breipr :-).

    ReplyDelete
  5. Astrid, ik vind het zo erg wat jullie allemaal overkomt... Max rip..
    Die coyotes zijn ook aan de rand van Airdrie waar ik 's avonds laat met Mara loop. Wij horen ze ook elke avond huilen en ze hebben ook al hondjes te pakken gekregen uit de beurt zelfs overdag! Ik hoop dat jullie ezeltje wonden gespaard blijft en dat zij de schaapjes goed kan beschermen!

    ReplyDelete