De eerste sneeuw.

Vanmorgen werden we wakker in een witte wereld, de eerste sneeuw is gevallen.
Tuurlijk weten we dat het eraan zat te komen, maar het was zo lekker de afgelopen maanden, weken, dat we ik stilletjes hoopte dat de winter ons misschien over zou slaan.
Maar nee...winter komt eraan, maar daarmee ook de knusse dagen, echt erg is het natuurlijk niet alleen even slikken zeg maar.
Gelukkig vinden de honden sneeuw wel superleuk en waren na een paar uur sneeuwrollen dan ook moe en koud binnen aan het bijkomen.

De bok Billy doet prima zijn werk, hij werkt net zo hard als dat hij stinkt zeg maar...het is ongelooflijk, als je s'morgens de staldeur opent...sla je bijna achterover.
Omdat we aan de geiten zien, dat ze door hem onder handen genomen zijn, hebben we besloten dat Billy van de week weer huiswaarts gaat.
Dan kunnen de geiten helemaal permanent naar binnen en kunnen wij de stal schoonmaken waar Billy nu rond aan het rennen is en die stal doorschuiven naar Neel, zodat zij ook naar binnen kan.
Die stal/wei is geitenbestendig en dat hebben we ook nodig voor de koe, wat gisteren was madam (weer eens)spoorloos verdwenen.
Gelukkig weet ze waar ze woont want toen ik gisteravond van de salon thuiskwam, stond ze bij de stal te wachten..of ik het het hek even weer open wilde doen, zodat ze weer naar binnen kon.
Ze kan eruit..maar blijkbaar niet terug in de wei.

Doordat ze de hort op ging, weten we bijna wel zeker dat het dekken weer niet gelukt is, dat zou betekenen dat we nog een jaar geen melk, room, boter,kaas etc zouden hebben/kunnen maken.
Nu hebben we vorige maand, met pijn in ons hart, de paarden doorgegeven aan een medelid van 4H, omdat Laurens voorlopig (en misschien wel nooit meer) kan paardrijden en ik alleen rijden niet echt gezellig vind.
Ze stonden maar te staan...zonde...vandaar deze beslissing, maar nu is Neel helemaal alleen...en jullie raden het nooit...zei Jos zomaar ineens..misschien moeten we voor een vriendinnetje voor Neel kijken..eentje die drachtig is..en zo behalve een maatje ook weer melk hebben van het voorjaar.
Wel de zoektocht is gestart....JOEPIE.

Ondertussen zijn we ons steeds meer aan het opmaken voor de aankomende operatie van Laurens, ik heb al behoorlijk de zenuwen..Laurens niet zo erg..hij wil gewoon weer gezonde benen hebben.
Nu zal ik straks heel wat uurtjes doorbrengen in het ziekenhuis en ik wil ook wat te doen hebben daar...nu wil ik al een hele tijd leren haken.
Ik kan naaien, quilten, breien, noem maar op..maar haken...ECHT NIET.
Op de lagere school, moesten we tijdens de handwerklessen een paddestoel haken...na weken gaf de handwerkjuf het op met mij en het flutje wat ik gefabriceerd had, werd eierwarmer genoemd..en mocht mee naar huis.
Het ding is nooit thuis aangekomen, ik heb het vast onderweg in de bosjes gegooit.
Met name de zg Granny squares vind ik zo leuk..en iedereen riep altijd maar..oh die zijn zo makkelijk te maken..tja als je weet hoe het moet is alles makkelijk.
Maar gisteren heb ik dan mijn eerste haakles gehad..van een kennisje uit het dorp...ik twijfelde even of ik het resultaat zou laten zien...maar hier is het dan.

De hakers onder de lezers liggen nu dubbel van het lachen..maar dat is OK...ik kan het hebben hoor ;-)
Ik heb wat restjes garen en maak/oefen er nog een aantal om het echt onder de knie te krijgen.
Tevens heb ik een patroon gekregen die zelfs ik zou moeten kunnen en als ik het doorlees, lijkt het te doen.
Woensdag ga ik garen halen zodat ik genoeg om handen heb als we wachten en bij Laurens zitten de 16e en de dagen  erna.


Vanmiddag gingen we via een omweg naar het jaarlijkse Fall supper in het dorp, groot was mijn verbazing toen ik ineens een adelaar (bald eagle) in een boom zag zitten.
Ik wist niet dat die voorkwamen in Saskatchewan...maar toen ik onze ontdekking deelde tijdens het eten, bleek dat deze prachtige vogel hier niet echt zeldzaam is....blijkbaar hebben wij gewoon nooit opgelet.
De foto is niet echt duidelijk, snel met een telefoon gemaakt, maar de silhouet is duidelijk herkenbaar.

 Toe we met de auto dichterbij wilde komen voor een betere foto, vloog hij weg.

 Als laatste een vraagje aan de echte blogger experts onder ons, ik krijg regelmatig maitljes van mensen die blijkbaar niet kunnen reageren.
Iemand enig idee hoe ik dit op kan lossen, alle hulp is welkom.